Mistercraft D-06 PZL P-37A Łoś I 1:72

PZL P-37A Łoś I 1:72

-

Plastikowy model do sklejenia i pomalowania

Zawartość zestawu:
•    Model samolotu
•    Instrukcja montażu w języku Polskim
•    Kalkomanie wodne:

PZL P-37A Los I A(Elk A) 1st batch s/n 72.11,212 Bomber Regiment PolishAir Force, Warszaw,Poland,1938

Dodatki:
PZL P-37A Los I A(Elk A) 1st batch s/n 72.11,212 Bomber Regiment PolishAir Force, Warszaw,Poland,1938
PZL P-37A Los I A(Elk A) 1st batch s/n 72.11,III Training Squadron CWL, D’blin,Poland, 1939

Zestaw nie zawiera kleju i farb.

Model: Plastikowy
Skala: 1:72
Stopień trudności: 3
Liczba elementów: 77
Długość modelu po złożeniu: 188,0mm
Rozpiętość skrzydeł: 250,7mm
Kod kreskowy: 5903852040062
Typ: Samolot bombowy
Okres: II Wojna Światowa
Kraj: Polska
Wymiar pudełka: 290x190x45 mm
Kalkomanii dla 4 wersji malowania
Waga: 180 g
Produkt polski
-

PZL.37 Łoś – polskiej konstrukcji i produkcji, średni dwusilnikowy bombowiec zbudowany w układzie dolnopłata o konstrukcji całkowicie metalowej z podwoziem chowanym w locie.
Projekt wstępny został złożony w Departamencie Lotnictwa MS Wojsk. w lipcu 1934 roku. Konstruktorami samolotu byli: inż. Jerzy Dąbrowski (główny konstruktor), Piotr Kubicki (zastępca), Franciszek Misztal (konstrukcja płata). W październiku tegoż roku uzyskano zamówienie na prototyp, w kwietniu 1935 roku zaakceptowano makietę samolotu. Oblotu pierwszego prototypu dokonał 13 grudnia 1936 roku pilot doświadczalny Wytwórni PZL Jerzy Widawski.
Potrzeba skonstruowania takiego samolotu wynikała z kilku względów. Pierwszym z nich była modna w tym czasie teoria(ang.) Douheta, która zakładała, że główną siłą lotnictwa mają być samoloty bombowe (gorącym zwolennikiem tej teorii był ówczesny dowódca lotnictwa gen. Ludomił Rayski). Drugim powodem była starzejąca się flota używanych samolotów bombowych Fokker F VIIB/3m. Impulsem były też nowości w konstrukcjach lotniczych – chowane w locie podwozie, silniki lotnicze ze sprężarkami i śmigłami o zmiennym skoku, bogata mechanizacja płata (sloty, klapy). Prace projektowe w Państwowych Zakładach Lotniczych – Wytwórni Płatowców nr 1 – rozpoczął w 1934 r. zespół, którym kierował Jerzy Dąbrowski. Dąbrowski przedstawił wstępny projekt czteromiejscowego bombowca średniego, o konstrukcji całkowicie metalowej. W czasie projektowania główny nacisk kładziono na jak najlepsze osiągi, przy jak największym udźwigu. Departament Aeronautyki MS Wojsk. wymagał, aby bombowiec osiągał prędkość ponad 360 km/h (co było wartością większą od osiągów ówczesnych myśliwców PZL P.7), miał maksymalny zasięg około 3000 km (z niewielkim ładunkiem bomb) i przenosił maksymalny ładunek 2500 kg bomb. W drugiej połowie 1935 r. wojsko potwierdziło zamówienie na 10 samolotów serii informacyjnej. Produkcją samolotu zajęły się zakłady PZL-WP nr 1 przy lotnisku Okęcie.